Kaşınan Kadınların Hikâyesi
Eskiden kadın olmak daha kolaydı. Kadınlar sadece evde olur, yemek yapar, çocuk bakarlardı. Sadece eşinin geliri düşükse kadın çalışırdı ve çalışan kadına acınırdı. Kadın çalışıyorsa, evine bakamayacağı düşünülürdü. Zaten kadın bekarken çalışıyorsa bile evlenince evinin kadını olurdu.
90’lı yıllara gelindiğinde kadın sadece evde olmak istemedi, artık çalışmak ekonomik olarak özgürleşmek istiyordu. Önce üniversite okumaya, sonra çalışmaya başladı. Bu kadının hoşuna gitmişti. Çalışıyor, istediği gibi harcıyor, geziyordu. Artık çalışan kadın evli olmak değil bekar olup gününü gün etmek istiyordu. Yaşasın özgürlük…
…
Dunning-Kruger Sendromu
İnsanların dünyasının hayvanların sırtına yüklenerek anlatıldığı öyküleri sevemedim bir türlü. Hani şu ‘fabl’ denilen türden söz ediyorum. Böylesi öyküleri son derece didaktik bulduğumdan, içerdikleri mesajlar düşünceme sokulmuş bir parmak gibi hayallerimi acıtmıştır. Fabl denilince de akıllara ilk gelen Lafonten oluyor elbette. İşte ben, Fransız şair Lafonten’in yazdıklarına ilkokul sıralarından beri ısınamadım gitti. Orhan Veli’nin Türkçemize kazandırdığı Lafonten’in fablları, hayvanlar hakkında yıllardır önyargılar oluşturmuştur ve ne yazıktır ki, bu yanılgılar günümüzde de devam etmektedir.
Toplanın, mutluluğun sırrını veriyorum!